Gisteravond een superleuk avondje gehad met mijn collega's bij de Japanner. Heerlijk, heerlijk, maar niet voor mijn aartsvijand, de weegschaal. Die was vanmorgen onverbiddelijk en strafte het meteen af. Een marteling dus, maar ja.... Het is natuurlijk ook niet slim om elke dag op dat ding te gaan staan, maar het geeft mij wel elke dag de boost om ervoor te gaan en of dat dan ook resultaat oplevert.
De draad weer opgepakt en op de fiets mijn boodschapjes gedaan. Nu even een bakkie koffie en dan ga ik mijn stijve spieren in mijn renbroek hijsen en erop uit. Alles doet me zeer van de vorige sessie en eigenlijk heb ik dus ook niet zoveel zin. Die eerste kilometer wordt rampzalig, maar ik ga het toch doen. Als ik hier blijf zitten, gebeurt er nooit wat.