Ik vraag me af hoelang ik dit zal volhouden, om elke dag een berichtje te kunnen plaatsen. Vandaag was best een aangename dag. Het is moeilijk te zeggen zo in het begin wie je vriend en/of vijand is. Ik weet wie dat vorig jaar waren, maar ik heb besloten iedereen opnieuw een kans te geven. Maar de vraag is alleen of zij er open genoeg voor zijn om dat ook opnieuw te doen bij mij. Niet dat ik iets fout heb gedaan ofzo, maar ik ben soms nogal slachtoffer van mijn onzekerheid en daardoor negativiteit. Als ik nu gewoon eens meer zelfvertrouwen had en ze zagen dat, kon ik misschien die positieve vibe overbrengen om me terug op te nemen in de groep. Want van een groep is er nooit echt sprake geweest. Meer "groepjes", en da's zo spijtig. Ik zal altijd een goede herinnering hebben aan school, maar vijf jaar lang heb ik in "de probleemklas met de probleemkinderen" gezeten, en da's nu éénmaal een feit waar je niet omheen kan. Het had heel anders kunnen lopen, ik had veel gelukkiger kunnen zijn. ...lees verder