De cirkel.
Ik wordt vroeg wakker,
Meteen al diezelfde vraag:
Wat zeggen de stemmen?
Wat willen ze vandaag?
Het antwoord is de weegschaal,
De cijfers doen me verdriet.
Mijn perfecte gewicht,
Daar ben ik nog lang niet!
‘Wat ik vandaag eet,
Dat braak ik meteen weer uit.’
Anders moet ik mezelf straffen,
Met diepe krassen in mijn huid.
Ik loop naar beneden,
Het gevecht begint…
Bij de openstaande koelkast,
Sta ik te huilen als een kind.
‘Je mag niet eten, je bent te dik!’
Roepen de stemmen in mijn hoofd.
‘We zullen blijven roepen,
Totdat je het zelf geloofd…’
Het is tijd om te gaan,
Ik heb helemaal geen zin.
‘Kom op, altijd blijven lachen’ denk ik,
Tegen beter weten in.
Eenmaal daar aangekomen,
Voel ik me heel klein.
Want ik weet ondertussen,
Dat ze over me aan het praten zijn.
‘Kijk daar loopt ze,
Moet je haar zien gaan.
Ze loopt gewoon te zeuren,
Ze stelt zich aan!’
Hup, aan het werk,
Maar nu al zonder energie.
En ik mag niemand laten ...lees verder