Met drie generaties aan de start in Zwolle

De dag komt rustig op gang in de Overijsselse hoofdstad. Onder een nog flets zonnetje arriveren de eerste dames op het knusse marktplein in Zwolle. De terrasstoelen staan nog aan de ketting en slechts een enkele kroeg heeft zijn deuren al vroeg geopend. In de startstraat doet een ijverige radioverslaggever van de lokale zender even later opgewekt verslag van de vrouwen-intocht in zijn stad. Rond de klok van negen uur stroomt de Zwolse binnenstad helemaal vol. De startvakken zijn in no time gevuld en ook het entertainment-gedeelte draait inmiddels op volle toeren. Als de eerste dames op het punt van vertrekken staan, arriveert de familie Overbeek. Zonder een spoortje stress halen Agatha (64), Bianca (38), Liza (31), Demi (10) en Rowan (6) rustig hun fietsnummers. Het moet een gezellige familiedag worden en daar hoort haasten immers niet bij. Bovendien waren de dames het jaar voordien zo vroeg in de Zwolse binnenstad, dat de oudste van het stel zelfs dacht dat ze een verkeerde datum had genoteerd in haar agenda. “Toen we aan kwamen fietsen was er nog niemand”, herrinert Agatha zich nog goed. “De grote stroom kwam rond deze tijd, dus vandaar dat we nu iets later hier zijn.” Haar dochter Bianca hoort het lachend aan. Zij en haar schoonzusje Liza hebben dit jaar ook hun dochters overtuigd mee te fietsen.

Hoewel de jongste pas zes is, moet dit volgens Liza geen belemmering zijn om in ieder geval een deel van deze unieke tocht te beleven. “Het is de bedoeling dat Rowan na een tijdje achterop gaat bij mij en dat we op de terugweg haar fiets weer oppikken.” De Overbeekjes hebben een relaxte tocht in gedachten, want onderweg zijn de dames van alle gemakken voorzien. “We hebben zelfs een picknickmand meegenomen, met lekkere nootjes en stukjes worst”, vertelt Bianca enthousiast.
Het vijftal vertrekt rond half twaalf, net als Leontien, in de laatste startgroep. Heftig zwaaiend naar omstanders en met ‘oma’ fier op kop van de groep. Als de snelste fietsers alweer een uurtje of drie binnen zijn, arriveert het Zwolse kwintet in de finishstraat. Met lachende gezichten worden complimenten over en weer uitgedeeld en vertelt Bianca het verhaal van de dag. “Hoewel het heel erg heet was, ging het makkelijker dan vorig jaar. Ook met mijn moeder ging het prima, maar dat had ik niet anders verwacht, want die fiets namelijk heel veel. Net als ik overigens.” Ook de jongste telgen uit het geslacht Overbeek hadden zeer goed ‘gepresteerd’. “Demi heeft de tocht uitgereden en Rowan hield het zelfs tot Dalfsen vol. Mijn man heeft haar daar opgehaald en vlak voor Zwolle is ze weer op de fiets geklommen, om met ons de streep te passeren. Goed hè?”

Ook schoonzus Liza is erg tevreden en hoopt volgens jaar met nog meer familieleden aan de start te komen. “Ik heb een aantal zussen, die we nog moeten overtuigen. Er is dus nog werk aan de winkel”, zegt ze lachend. De picknick vond uiteindelijk in Dalfsen plaats, waar ook het officiële rustpunt is. Door het grote aantal vrouwen was er volgens Bianca wel een schaarste aan toiletten, maar dit werd creatief opgelost. “We zijn gewoon een café binnengelopen. Soms moet je improviseren, maar dat maakt een dag als deze juist zo leuk en onvoorspelbaar.” Tegen half acht verlaat de familie Overbeek de Grote Markt. Het gros van de andere dames is inmiddels richting huis. Volgend jaar zijn ze er weer bij, waarschijnlijk met enkele schoonzussen in hun kielzog.”

   

Reacties