De perfecte appeltaart

Ook al zou ik bij aankomst besluiten om niet te gaan fietsen wegens de weersomstandigheden, dan had ik toch mooi zo’n lekkere traktatie gescoord. Troost voor het heen en weer rijden (hoe bedoel je emotie-eter?). Ik had bij het ontbijt al rekening gehouden met de appelverleiding (klinkt gezond), mij in ieder geval er al op verheugt. Zo te zien meerdere dames die dag in de VIP-tent. Het leek de huishoudbeurs wel; een run op dat overheerlijke gebakje.

De verleiding stond aan het einde van het ontbijtbuffet. De meeste dames hadden dus al een aardig hoopje calorieën op elkaar gestapeld om uiteindelijk oog in oog te komen staan met die lekkere van Dudok. Ik nam mijzelf in bescherming en sloot aan bij de rij aan de achterkant. Wel betrapte ik mezelf erop dat ik het grootste stuk wilde. Vandaag stond op het internet te lezen (bron: valtaf.nl) dat bijna de helft van de mensen met overgewicht zich schaamt om te eten in het openbaar. Nou dames we hadden echt niet allemaal overgewicht die dag, maar schamen deden we ons in ieder geval niet! Sterker nog, ik hoorde overal oohhh en aah (of kwam dat door de stand van Christine le Duc).

Een kwart vrouwen die niet in het openbaar durft te eten gaat hierdoor zelfs stiekem eten. Je hebt vast wel op de terugweg naar huis nog iets uit je goodie-bag weten te halen om nog extra op te eten. Ik wel, ik ben aan de beautymix begonnen. In de enquête is de deelnemers gevraagd of zij last hebben van mensen die naar ze staren als zij in het openbaar eten. Bijna twee derde van de deelnemers geeft aan weleens afkeurend aangekeken te worden tijdens het eten van iets ongezonds, 49% geeft vervolgens aan dat dit een gevoel van schaamte bij hen oproept. Het grootste deel van de deelnemers zegt alleen aangekeken te worden als ze iets ongezonds aan het eten zijn, 34 % van de deelnemers geeft aan dat zij zelfs aangekeken worden als ze iets gezonds aan het eten zijn. Meer dan de helft van de mensen zegt het vervelend te vinden als er afkeurend naar ze wordt gekeken en 20% van de mensen zegt het zelfs heel erg te vinden.

Ik heb vooral vol verbazing gekeken naar al het lekkers en gezonds dat we kregen aangeboden tijdens de rit. Ik had maar 35 kilometer gefietst maar gegeten voor een etappe in de Tour. De dag daarna was ik geestelijk nog aan het nagenieten van in ieder geval het overheerlijke stukje taart. Zoiets smaakt altijd naar meer. Volgens mij is het recept geheim, maar op internet doemen er allerlei lookalike Dudok recepten op. Ik ga er toch één uitproberen. Vanuit mijn beroep en interesse heb ik eerst vast het recept op het aantal calorieën berekend, oeps misschien moet ik de taart maar met heel veel anderen gaan delen…. Ik kan je zeggen, het wordt volgend jaar een stukje langer fietsen. Maar af en toe genieten moet kunnen, mijn appelpuntje is ongeveer gelijk aan 200 kcal. Ik vond het heerlijk in Rotterdam. 

   

Reacties