Er zijn nog geen reacties op dit artikel.

Die van mij is jongen van bijna 3 en krast op de bank, jaagt achter de kat,kickt op slopen van spullen gooit water overal,spuugt op de grind,gillen als ik aan t bellen ben,ik ga soms zelf vroeg naar bed en dan mag papa het overnemen. Deze fase is slopend,buitenstaanders kunnen hun aandacht verslappen maar ik zelf nee...geen mobiel en focus all the time!! De minst leuke fase! Ze doen t ni tegen mij maar t hoort erbij.maar het betweters verdwijnt snel als je tablet en tv uitlaat en geen suiker !! Mama is alles, maar t voelt zo anders dan je zou willen.

amber, ik weet niet of je hier nog wel eens kijkt maar jouw post is zo herkeenbaar! hier ook een opstandige peuter en nu met een baby erbij helemaal een drama! niks is goed en de baby moet vooral weg...huilen huilen huilen, elke dag! ik heb er ook gewoon geen energie meer voor om nog leuke activiteiten te ondernemen, t eindigt toch weer in gehuil...! gaat het bij jou inmiddels beter?

Ik voel me gewoon al gesteund door de verhalen van een ieder. Mijn dochter van drie is de jongste van twee en een draakje. Ze vindt steeds weer nieuwe dingen uit die mij geld kosten. Soms vergeet ik dat er ook nog leuke momenten zijn en vind ik mijzelf een vreselijke moeder. Maar dan krijg ik ineens vanuit het niets een kus of een knuffel en dan vergeet ik eventjes de negatieve dingen. Ik houd mij er aan vast dat dit niet altijd zo blijft en er een tijd komt dat zij meer begrijpt en rustiger wordt.

En zo is elke dag een strijd en voel ik me verslagen en onbevredigend omdat ik weer gefaald heb... Ik verlies ook elke dag een x mijn geduld, maar je moet er eens bij zijn iedereen zou ontploffen

Ik vind het ook ontzettend moeilijk. Vooral km geduld bewaren het is echt onmogelijk heb alles al geprobeerd, negeren praten belonen straffen afleiden, boos worden apart zetten weglopen time out kalenders... Echt niets helpt en nu ik een baby erbij heb is het nog veel erger, ik word er gek en verdrietig van. Hij vindt ook niks meer leuk om te doen, hij zat op dansen superleuk maar zelfs de dansjuf heeft aangegeven dat hij maar voorlopig moet stoppen ermee want hij is afgeleid storend en niet geïnteresseerd. Peuterspeelzaal vindt hij ook niet meer leuk en alle kindjes zijn stom en ook daar vertoont hij negatief gedrag, de juf moet hem in principe steeds apart zetten omdat hij zo lelijk doet. Hij wil niks leren of doen want alles is saai of te moeilijk hij geeft ook gelijk op of wordt boos en alle andere dingen zijn makkelijk en dus saai en heeft hij ook na een minuut geen zin meer in. Als ik woordjes of iets wil oefenen dat wil hij ook niet. Hoe moet dat nou straks ook over 4 maanden als hij naar bs gaat?

Pfff ik dacht echt dat alleen die van mij onuitstaanbaar kon zijn haha hij is nu bijna 2, 5 en zegt op alles nee om gekk van te worden soms & zijn wil is wet stampen op de grond soms slaan & alleen maar tegen ons ingaan Straf geven helpt niet alsof ie net doet alsof ie ons niet hoort niet aan willen kijken. Dingen stiekem doen enzoo

Hmm als ik dit allemaal zo lees, wordt het dus nog erger.. :(

Tip: - zorg dat ze kosten wat het kost voldoende slapen. - doe iets aan hun omgeving als er iets niet klopt dat kan zijn ; ruzie makende ouders, te veel prikkels van tv en filmpjes, te veel suiker enz....

Ik ben zoo blij dat ik dit hier allemaal lees!!! ik ben mama van 2 ... sean3jaar en siebe 7maand. Sean was in het begin zo een rustig lief kind tot hij 2.5 maand werd dan sloeg alles om. geeft geen oren, vloekt a volonte, slaat naar ons en oma's kortom negeren lukt niet,straffen lukt niet wij vragen dan vriendjes op bezoek omdat dit toch soms wel ff helpt!! maar vandaag vriendje komen spelen en sta nu op punt om in te zakken. Kan ik dan zo overdrijven?? want hij kan dan ook zo echt lief zijn he... komen knuffelen of mama is mooi of... ik laat hem wel eens testen op adhd(mijn zus en vader hebben dit ook) ben zo bang voor resultaat want NOG1 kan ik niet aan :(

Zoek mij rot naar oplossingen. Negeren helpt niet ... ja dat wordt dan echt een dagtaak. Nix aan. En als we een compliment geven ... slaat hij meteen om en gaat vervelend doen. (Hij is 3jaar). Als hij heerlijk aan het spelen is, slaat hij ook ineens om als iets niet lukt en het gaat echt om de stomste dingetjes. Wij proberen hem bij te brengen dat als iets niet lukt het niet erg hoeft te zijn en het na een paar keer proberen vast wel lukt. Of hij 'zeurt' maar door "mama, mama, mama" als iets niet lukt. Als ik dan kom en het hem wil voor doen, dan pakt hij alles af gooit het weg, gaat schreeuwen én gaat weg. En als ik dan weg loop gaat hij schreeuwen dat ik moet helpen. Erg erg vermoeiend. En het kan een schat van een jongen zijn hoor. Een leuk joch waar ik echt van kan genieten, maar de meeste tijd van de dag is het drama. Pffffffffffffffffffffffffffff ben het zo zat. En zijn broertje 1+ gaat hem na doen helaas, terwijl dit een veel rustiger mannetje is. Meer geduld. Ik tel de dagen af dat de oudste naar de kleuter school gaat (nog 3 kwart jaar) en de jongste twee ochtenden naar de peuter speelzaal. Wat een gevecht om niets en zoooo vermoeiend. Nooit gedacht dat dit soort dingen mij zou overkomen, maar ondertussen zit ik er midden in!

Ik weet precies hoe jullie je voelen ik heb een zoontje van 5,5 jaar en een dochter van 3 . Mijn zoontje is soms lief als zijn zusje in bed ligt. dus een half uurtje rust, de rest van de dag tja is gewoon een ramp . Hij vreet echt vanalles uit en vindt het geweldig om te vloeken en brutaal te zijn en dingen kapot maken , afpakken van zijn zus ruzie maken en met alles tegenstribbelen . We hebben al een test aangevraagt om hem te testen op adhd of wat dan ook omdat niets aankomt bij hem . Straf geven helpt niet bv trap,speelgoed afpakken , vroeg naar bed ) en aan het eind van de dag verlies ik mijn zelfbeheersing dan ga ik echt schreeuwen , daarna voel ik me zo schuldig . Ik heb nu ook al om hulp gevraagd bij de school en ik weet het echt niet meer Begin een behoorlijk wrak te worden . Had het me allemaal wel anders voorgesteld dit mijn dochter is een schat maar neemt sommige dingen al helemaal over help !!!

ik heb een jongen van 4 en een jongen van bijna 3, en het is zo erg dat ik het zeg, maar ik ben ze zoooooo beu, als ik ze van school ga halen, duurt het geen half uur voor ik over de schreef ga en niets anders zou willen dan weg lopen. Vind dit vreselijk....IK start elke dag met goede moed, en ik probeer....echt, maar ik trek het gewoon niet; beiden waren huilbaby's bij geboorte, de ene een jaar lang, de andere maar een 6-tal maanden, de oudste is 4 jaar lang ziek geweest (met mini-tussenpozen), mr doet het sinds zijn vierde verjaardag wel beter, weten nu ook dat hij allergisch is aan 10 voedingsmiddelen en achterop zit in de algemene ontwikkeling. De jongste is erg slim (in vgl), ontwikkelt zich normaal, maar breekt alles af, en maakt alles vuil, je kan het zo gek niet bedenken of hij slaagt erin iets te vernielen of vuil te maken (daarstraks nog met kastanjes (recht uit de tuin) in mijn pot (afgekoelde) soep gezeten, hij had er een stoel bijgezet, opgekropen en was met zijn handjes, vol met kastnajes, in de soep aan het spelen;;;;En dat terwijl ik misschien 2 min buiten was om terras even op te vegen...alles wat hij vind, echt alles, probeert hij op te eten, of dat nu een raam, een banaan, een steen of een ladder is...nooit rust, echt geen seconde, soms voelt het alsof i niks anders moet doen dan me boos maken...voel me hier ontzettend slecht bij.

nou alles geprobeerd maar nog krijg ik geen sokken aan en de jas aan bij mijn dochter. Zelf de kleren zijn drama. afleiden werkt niet altijd. ze schreeuwt t uit en is niet eerder stil dat ze alles uitgetrokken heeft. iemand tips? ze wil liever ziek worden dan een jas en sokken aan. naar de speeltuin of andere dingen wil ze niet heen ja ze wil er wel heen maar als ze dan een jas aan moet gaat ze op de bank zitten en ze weigert om nog te gaan. deze dame is trouwens 3 jaar. iemand ook een goede tip voor mij?

hallo, ik ben moeder van 2, een energievolle jongen (3jaar) en een meisje met redelijk normaal energiepeil (4jaar) ;-) . mijn zoon breekt elke dag wel iets af, dat is toch niet normaal! het is net of hij niet gelukkig is als er niks kapot is. Terwijl ik dit typ zijn ze ondertussen hiernaast de speelkamer aan het uitmesten, ik doe niets meer in bakken maar alles ineens in de vuilzak. kheb een goede en slechte vuilzak maar dat weten zij natuurlijk niet, maar het doet mijn zoon dus niks dat ik alles weggooi, terwijl zij alles aanbrengt om weg te gooien breekt hij de boel af, hij springt van de bureau op de grond en klimt dan weer op een schapje... ik heb (wat een geluk) hun dan wel duidelijk gemaakt dat, omdat het nu vakantie is, ze nog steeds wel op tijd in bed moeten dus 7u half 8 in bed, en smorgens mogen ze uitslapen. toch een geluk, dat is toch echt aan te raden. weet je wat ik ook al heb ondervonden, als ze dan braaf aan het spelen zijn en je zegt : dit is een dikke duim waard, jullie zijn flink aan het spelen, dan 'krijgen' ze het pas net of ze vergeten waren om stout te zijn. ik vind (voor mij dan toch) dat dit zeker wel ontmoedigd om positief gedrag te belonen. van mijn moeder krijg ik alleen maar naar mijn voeten want haar schatjes kunnen niets verkeerd doen. ik krijg ook veel de zin te horen, jij wou er toch 2 hé?? zij kon mij nog niet aan maar geeft nu wel commentaar op mij. ik probeer het mij niet aan te trekken maar das toch ni zo gemakkelijk, ik hoop hier iemand te vinden die mij toch een beetje begrijpt.

op papier staat het mooi beschreven maar in de werkelijkheid is het echter een ander verhaal. mijn eerste zoon is echt een zeer volbeeldig kindt nooit geen trammeland gehad komt nergens aan en nee is gewoon nee voor hem .nu mijn andere zoon dat is echt een enegie vreter alles zet hij op zijn kop en niks is veilig voor hem alls zit achter slot en grendel, en slapen smiddag 1 uur en dan heb je je het gedat met gevolg dat we om 4 uur een super sagerijnig kind hebben. als je er met vrienden er wil over praten krijg je vaak te horen had je dan wel een 2 de moeten nemen. net of je geen 2 kinderen aan kunt. ik ben blij dat er nog meer mensen zijn met zo engie kind.

Negeer gekibbel. En als ze elkaar de haren uit de kop trekken. Ik heb het even helemaal gehad met ze. Kan iemand ze niet komen halen voor een weekje ? Even bijtanken zou erg prettig zijn.

ik moet die gene die voor me was gelijk geven, want het helpt vaak niks, ik heb een dochter van 3 en als je haar negeerd wordt het erger. we kunnen niet eens normaal met haar mee spelen, want dan gaat de knop weer om bij der en wordt het gooien met spullen en is het spelen niet leuk meer, of huilen om niks. nee prijzen help ook niet kan ze niet mee om gaan, en ik probeer het elke dag weer.

op papier is het allemaal zo makkelijk, maar ik word echt geek van mijn 2 en een half jaar oude zoon! overdag is het al een draak, maar zodra het woord slapen valt houd hij niet op tot dat het een uur of 1 is! avond rust is voor mij een woord wat ik niet meer ken!